بیوگرافی ابراهیم حامدی (ابی) خواننده و همسرش مهشید برومند
ابراهیم حامدی (زادهٔ: ۲۹ خرداد ۱۳۲۸ در تهران) مشهور به ابی خوانندهٔ موسیقی پاپ ایرانی است. او دارای صدایی از جنس تنور است و در سبکهای مختلف موسیقی صاحب اثر است: راک، بالاد، موسیقی فولکلور، پاپ دنس و اخیراً هاوس و ترنس. برخی او را با تام جونز خوانندهٔ سرشناس بریتانیایی مقایسه کردهاند، با این تفاوت که ابی را بر خلاف تام جونز دارای تمایلات سیاسی میدانند. بسیاری از طرفدارانش او را «آقای صدا» در حوزهٔ موسیقی پاپ فارسی میدانند.
نام اصلی: ابراهیم حامدی نام مستعار: ابی لقب: آقای صدا تولد: ۲۹ خرداد ۱۳۲۸ (۶۷ سال) ملیت: ایرانی-آمریکایی سبک(ها): موسیقی پاپ فارسی سالهای فعالیت: از ۱۳۴۷ تاکنون ناشرین: کلتکس رکوردز، آونگ اعضای پیشین: بلک کتس نوع صوت: تنور
زندگی خصوصی: پدر ابی خیاط بوده و مادرش خانهدار. او دوران کودکی خود را در محلۀ میدان فوزیۀ تهران (میدان امام حسین فعلی) در خیابان شهرستانی سپری کرده است و دارای چهار خواهر و یک برادر است. او در سال ۱۳۵۳ با فیروزه مقدادی ازدواج کرده و از وی صاحب سه دختر به نامهای عسل، سایه و خاتون است که برای هر سۀ آنها یک ترانه خوانده است. ابی دو سال قبل از وقوع انقلاب در ایران، برای اجرای کنسرت به آمریکا میرود و با شروع انقلاب، ناگزیر در آنجا ماندگار میشود.
ابی پس از جدایی از همسر اول خود با مهشید برومند ازدواج میکند. وی یک پسر به نام فرشید دارد که پسرخواندۀ ابی محسوب میشود. گفته میشود آغاز آشنایی آنها با یکدیگر، در یکی از اجراهای ابی در گوتنبرگ بوده است. شباهت چهرۀ همسر دوم ابی باکتایون ریاحی، مشکلات عدیدهای را برای این بازیگر سرشناس سینما در فضای مجازی ایران به همراه داشته است. مهشید برومند که مدیر برنامههای ابی نیز محسوب میشود در اکثر کنسرتهای وی حضور داشته و تصاویر منتشره از وی در یکی از کنسرتهای ابی منجر به سوء تفاهمات و شایعات دامنهداری علیه این بازیگر شد.
ابی به موسیقی یونانی علاقهمند است و از خوانندگان محبوبش میتوان به پیتر گابریل، فردی مرکوری، استینگ، بونو و جیم موریسون از گروه راک دورز اشاره کرد.گفته میشود وی در منزل شخصی خود، اجازۀ پخش آهنگهای خواندهشده توسط خود را نمیدهد و به عبارتی، تمایلی به شنیدن صدای خود در محیط خانه ندارد.
دوران نوجوانی: او در دوران نوجوانی با خواندن قرآن در صفهای مدرسه به استعداد خود در خواندن پی میبرد. خود وی در مصاحبهای در پاسخ به این پرسش که خوانندگی را چگونه آغاز کرد میگوید: «از زمان چهار پنج سالگی، رادیو به ایران آمده بود ولی ما آنقدر بودجه نداشتیم که یک رادیو بخریم. ضمن اینکه هنوز برق هم به همه جا نیامده بود.
به موسیقی گوش میکردم و آن را دوست داشتم. تفریح من در خانه خواندن بود، ضمن اینکه بارها هم گفتهام که از کلاس سوم دبستان در مدرسه صبحها سر صف، قرآن با قرائت اجرا میکردم. خب این هم برای خودش یک نوع خوانندگی است. در سن ده یازده سالگی، رادیو و خوانندگانی بودند و مرتب فکر و ذکر من به غیر از مسئلهٔ درس خواندن، خوانندگی بود. در خانه برای همکلاسیهایم و همینطور برای بچهمحلها میخواندم».
ابتدا در یک گروه دوستانه به نام سان بویز و سپس در باشگاهها و کاخهای جوانان به صورت رسمی شروع به خواندن میکند. در گروه سان بویز، ابتدا به تقلید از آهنگهای ایتالیایی، بخصوص ترانههای آلبانو کاریسی خواننده و بازیگر بنام ایتالیایی میپردازد و سپس به اجرای ترانههایی از خوانندگان مطرح آن دوران مانند جیم موریسون، اریک بوردون، تام جونز و پپینو دی کاپری رو میآورد.
او اولین بار در کاخ جوانان جنوبی به روی صحنه میرود. تجربهٔ اولین اجرای رسمی ابی از زبان خودش شنیدنی است. آنطور که وی در مصاحبهای نقل کرده است در اولین اجرا از فرط استرس، نیمی از بدنش کاملاً بیحس شده و اصطلاحاً به خواب میرود. او این واقعه را جزو خاطرات تلخ اما فراموشنشدنی خود ذکر کرده است.
آغاز خوانندگی به صورت حرفهای ابی در همان دوران با شهبال و شهرام شبپره آشنا میشود. شهبال شبپره صدای او را در سان بویز میشنود و به وی پیشنهاد کار در گروه بلک کتز را میدهد. او در کنار فرهاد مهراد خوانندهٔ پاپ ایرانی، مدت دو سال با گروه بلک کتز همکاری میکند و مدت زیادی در کابارهٔ کوچینی به روی صحنه میرود. سپس از این گروه جدا میشود و به همکاری با آهنگسازان و ترانهسرایان مطرح آن دوران میپردازد. ابی از دوران همکاری با فرهاد در گروه بلک کتز، به عنوان دورهٔ آموزشی خود یاد میکند و خود را وامدار فرهاد میداند.
در آن زمان که ابی وارد عرصهٔ موسیقی میشود، خوانندگان اندکی در ایران در زمینهٔ موسیقی پاپ فعالیت داشتهاند که از آن جمله میتوان به ویگن، عارف و منوچهر سخایی اشاره کرد. دیری نمیگذرد که ابی نیز نخستین ترانهٔ مستقل خود را با نام «عطش» عرضه میکند که برای فیلمی به همین عنوان ساخته میشود. دومین ترانهٔ وی «چرا چرا» نام دارد با شعری از مسعود هوشمند و آهنگی از حسین واثقی. اما سومین ترانهٔ ابی که به گفتهٔ خودش باعث معروفیت وی میشود ترانهای است به نام «شب» با شعر اردلان سرفراز و آهنگ منصور ایراننژاد که برای اولین بار در شوی معروف میخک نقرهای از فریدون فرخزاد پخش میشود.
ابی از همان اوان خوانندگی، در حرفهٔ خود از الگوبرداری و تقلیدهای کلیشهای برحذر بوده و حتی خوانندگان جوان همدورهٔ خود را که به کپیبرداری و تقلید از آثار یکدیگر میپرداختند به شدت تخطئه میکرده است. در همین دوران است که با شرکت در «جشنوارهٔ بینالمللی آواز ترکیه» توانست نگاههای داخل و خارج را به سمت خود معطوف کند.
صدای ابی از همان دوران ابتدای نشو و نمایش، محل بحث و نظر رسانهها بوده است. چنانکه مجله جوانان در شمارهٔ سال دهم خود، مطلبی را تحت عنوان «صدای ابی رانندگان را دچار هیستریک سرعت میکند» منتشر میکند و در آن به طرح این مسئله میپردازد که صدای ابی به علت قدرت و انرژی فوقالعادهٔ آن که بیشتر جنبهٔ حماسی دارد، رانندگان را هنگام رانندگی دچار هیستریک و حرکات تند و خشن میکند.
خوانندگی در خارج از ایران ابی پیش از انقلاب، تکآهنگهای زیادی را بر روی صفحه منتشر کرد ولی هیچگاه آلبوم مستقلی از وی ارائه نشد. آثار این دورهٔ او بعد از انقلاب و در خارج از کشور بود که در قالب آلبومهای مستقل و به صورت کاست به بازار عرضه شد. در کارنامهٔ کاری وی، همکاری با ترانهسرایان برجستهای چون ایرج جنتی عطایی، اردلان سرفراز، منصور تهرانی و شهیار قنبری و آهنگسازان سرشناسی چون فرید زلاند، سیاوش قمیشی، واروژان، شادمهر عقیلی، حسن شماعی زاده، اسفندیار منفردزاده و بابک بیات به چشم میخورد.
ابی در سالهای اقامت در خارج از کشور، در بزرگترین سالنهای بینالمللی جهان کنسرت اجرا کرده است که برخی از آنها کنسرت خیریه بوده است. در سال ۲۰۰۷ میلادی برای اجرای کنسرت همراه با ارکستر سمفونی آخن، از ابی به شکلی ویژه دعوت به عمل میآید. این کنسرت از رادیو WDR به صورت مستقیم، پخش و از تلویزیون همین شبکه نیز فیلمبرداری شد. روزنامههای پرتیراژ آخن نیز پس از برنامهٔ ابی، از وی تمجید کرده و از «گرمای حضور او بر صحنه» نوشتند. از معروفترین کنسرتهای خیریهٔ او نیز کنسرت وی در رویال آلبرت هال در لندن در سال ۲۰۱۰ است که عواید آن صرف کمک به بیماران مبتلا به ام اس شد.
با آنکه سالهاست که ابی در خارج از ایران و در تبعید زندگی میکند، هنوز برخی طراحان ایرانی از نام وی جهت افزایش فروش کالاهای تجاری خود بهره میگیرند. شماری از خوانندگان داخل ایران نیز به شدت تحت تأثیر سبک خواندن و نحوهٔ اجرای او قرار گرفتهاند. در مورد قاسم افشار که از جملهٔ این خوانندگان است و بازخوانی ترانهٔ «خلیج فارس» ابی بدو منسوب است، حتی در حرکات دست و پای وی هنگام اجرای کنسرت نیز شباهت بسیاری با ابی برقرار ساختهاند. تأثیرپذیری قاسم افشار از ابی تا به حدی بوده است که آهنگساز سرشناسی چون تورج شعبانخانی، وی را بابت این نحو سبک تقلیدیش مورد سرزنش قرار داده است.
ویژگیها و وجوه تمایز او ابراهیم نبوی در کتابی تحت عنوان آوازهای زیرزمین، ویژگیهای ابی را به عنوان یک خواننده، اینگونه برمیشمرد: نخست: اغلب کارشناسان موسیقی فارسی معتقدند صدای ابی قدرتمندترین صدای پاپ فارسی است. دوم: فعالیتهای ابی در طول نیمهٔ دوم زندگیاش نه تنها کاهش نمییابد بلکه این دوران، نقطهٔ عطفی در حرفهاش محسوب میشود و این نخستین ویژگی است که ابی را از خوانندهٔ پاپ جدا میکند و در کنار خوانندهٔ کلاسیک یا اپرا قرار میدهد.
سوم: ابی از معدود خوانندگان پاپ است که ممکن است مخاطب ترجیح بدهد کنسرت او را از همان خانه بشنود؛ اجراهای او شاید چیزی فراتر از صدای ضبطشدهٔ او نیست. چهارم: ابی بیشتر مورد توجه مخاطبانی است که به رغم آنکه میدانند در موسیقی پاپ بر خلاف موسیقی سنتی، جنس و قدرت و طنین صدای آوازهخوان چندان موضوع مهمی نیست، صدای ابی را از این منظر نیز در خور توجه و ستایش قلمداد میکنند. پنجم: کنسرتهای او پس از انقلاب که در خارج از ایران برگزار شده است، پربیننده است. کمتر اتفاق میافتد که مانند خوانندگان دیگر پاپ، موسیقیاش موجب رقصیدن شود یا اصولاً برای رقصیدن دیگران بخواند.
برخی کارشناسان موسیقی نیز در مورد صدای ابی نظر دادهاند، از آن جمله میتوان به آندرانیک آهنگساز، تنظیمکننده و رهبر ارکستر اشاره کرد که گرمی، قدرت و انعطافپذیری صدای ابی را ستوده است و ابی را از نادر هنرمندانی معرفی کرده است که حس موسیقیایی قوی دارد و سلیقه و طبع مردم را درک میکند.
همصدایی مردم با ابی در کنسرتهایش نیز جزو خصایص منحصر به فرد این خواننده محسوب میشود، تا جایی که او را جزو اولین خوانندگان فارسیزبانی دانستهاند که به این همخوانی اهمیت داد و حتی آن را در آلبوم کنسرتهایش ضبط و پخش کرد.
ابراهیم حامدی مشهور به ابی خوانندهٔ موسیقی پاپ ایرانی است
ابی و آهنگسازان: در میان آهنگسازانی که ابی با آنها همکاری داشته، فرید زلاند با ۳۹ آهنگ و سیاوش قمیشی با ۲۷ آهنگ در صدر قرار دارند. آخرین کار فرید زلاند برای ابی سه آهنگ از آلبوم «طلوع کن» و آخرین کار سیاوش قمیشی برای ابی، مجموع آهنگهای آلبوم «شب نیلوفری» است. ابی در سالهای اخیر از طیف آهنگسازان سنتی فاصله گرفته و دو آلبوم اخیر خود را با همکاری شادمهر عقیلی وارد بازار کرده است.
بابک بیات: ابی فعالیت خوانندگی را با آهنگهای بابک بیات آغاز کرد. از جمله کاراهای مشترک ابی و بابک بیات میتوان به آهنگهای؛ خاکستری، سایه، خورجین، مولای سبزپوش، تپش، خاتون اشاره کرد. ابی در یکی از مصاحبههای خود، از بابک بیات و ایرج جنتی عطایی به عنوان پایههای موفقیت خود یاد کرده.
سیاوش قمیشی در سال ۱۳۸۱ سیاوش قمیشی در پی تهیه و اجرای آلبوم شب نیلوفری برای ابی دچار اختلاف نظراتی با ابی شد که نهایتاً منجر به قطع همکاریهای این دو هنرمند شد. سیاوش قمیشی همانند آلبوم ستارههای سربی آهنگساز آلبوم شب نیلوفری بود. لازم است ذکر شود که سیاوش قمیشی تاکنون ۲۷ آهنگ برای ابی ساخته است و از این رو، ابی در میان خوانندگان بیشترین تعداد از آهنگهای سیاوش قمیشی را خوانده است. ابی و سیاوش همچنان رابطه دوستانهای با یکدیگر دارند.
نت و آکورد آهنگها فریبرز لاچینی آهنگساز و نوازندهٔ برجستهٔ ایرانی، در سایت اختصاصی خود، موسیقی بیکلام تعداد قابل توجهی از ترانههای ابی را که از نواختههای خود ایشان است همراه با نت آنها، در دسترس همگان قرار داده است. مجموعه آلبومهایی تحت عنوان بوی دیروز در ۱۷ مجموعه نیز به فریبرز لاچینی منسوب است که در آنها وی در هر آلبوم، به صورت پراکنده، موسیقی بیکلام یکی دو تا از کارهای ابی را نیز عرضه کرده است.
همچنین سیاوش قمیشی، دیگر آهنگساز ایرانی که او هم به ساخت موسیقی بیکلام علاقه نشان میدهد، در آلبومی با نام City Of The Sun (شهر آفتاب)، موسیقی بیکلام سه آهنگ از آهنگهایی که در گذشته خود برای ابی ساخته بوده است را عرضه کرده است، بدینترتیب: Illuminata (ترانهٔ مداد رنگی)، Inside The Circle (ترانهٔ پیچک) و Moon Gate (ترانهٔ پاییز).
عباس براری نیز در مجلد سوم کتابی تحت عنوان چهل سال پاپ، آکورد ۳۳ آهنگ از ترانههای ابی را تنظیم و گردآوری کرده است که توسط انتشارات رهام به چاپ رسیده است.متن ترانههای ابی نیز در کتابی مستقل، تحت عنوان «ترانههای ماندگار: ستارههای سربی» توسط حامد حمیدا گردآوری شده است که در سال ۱۳۷۹ به چاپ رسیده است. کتاب با مقدمهای دربارهٔ سیر ترانهسرایی در ایران آغاز میگردد و آنگاه، متن ترانههای خواندهشدهٔ ابی تا قبل از سال انتشار کتاب، در قالب سیزده دفتر عرضه میشود.
فیلمشناسی: ابی در دو فیلم در نقش بازیگر حضور داشته است. یکی فیلم بوی گندم، محصول سال ۱۳۵۶ به کارگردانی محمد دلجو و امیر مجاهد، و دیگری فیلم ناخدا با خدا، محصول سال ۱۳۵۲ به کارگردانی نصرتالله وحدت. فیلم بوی گندم، ماجرای سیامک، اسی و تقی سه دوست آس و پاسی است که ابی در آن نقش تقی را بازی میکند. تقی معتاد است و نصیحتهای سیامک را برای ترک اعتیاد نمیپذیرد و عاقبت نیز در پایان داستان میمیرد. در این فیلم محمد دلجو، آیلین ویگن و شهرام شبپره نیز ایفای نقش میکردند. بعدها ابی از بازی در این فیلم اظهار ندامت و پشیمانی میکند و آن را دخالت در حوزهٔ غیرتخصص خود عنوان میکند. ابی در فیلم ناخدا با خدا، ظاهراً نقش کوتاهی داشته است.
ابی به عنوان خواننده نیز در سینمای ایران فعالیت داشته است. طبق آمار بانک جامع اطلاعات سینمای ایران، در بین ۲۹۶ خوانندهای که در سینمای ایران فعالیت داشتهاند، ابی با خوانندگی در ده فیلم، مقام سیزدهم را به خود اختصاص داده است و از این لحاظ با شهپر، دیگر خوانندهٔ ایرانی برابری میکند.
این ده فیلم به ترتیب سال تولید عبارتند از: فیلم سال تولید ترانهسرا آهنگساز ● عطش ۱۳۵۱ مسعود هوشمند حسین واثقی ● بیحجاب ۱۳۵۲ مسعود هوشمند حسین واثقی ● هیاهو ۱۳۵۳ ایرج جنتی عطایی بابک بیات ● ذبیح ۱۳۵۴ - واروژان ● بتشکن ۱۳۵۵ ایرج جنتی عطایی بابک بیات ● شب زخمی ۱۳۵۶ منصور تهرانی سلی ● سلام تهران ۱۳۵۶ زویا زاکاریان واروژان ● خاکستری ۱۳۵۶ ایرج جنتی عطایی بابک بیات ● بوی گندم ۱۳۵۶ زویا زاکاریان و شرمین شجره سیاوش قمیشی ● باغ بلور ۱۳۵۷ منصور تهرانی حسن شماعیزاده ●
هلن ماتووسیان با نام هنری هلن زاده ۱۶ ژوئن ۱۹۶۱خواننده و هنرپیشه ایرانی ارمنیتبار ساکن کالیفرنیا است. زندگینامه هلن در ۱۷ اردیبهشت سال ۱۳۴۰ در تهران در یک خانواده ارمنی زاده شد.[۱] او خوانندگی را از همان دوران کودکی آغاز کرد.[۲] در ۱۵ سالگی تحصیلاتش را در هنرستان موسیقی به ویژه در زمینه اپرا و پیانو آغاز کرد.[۲] هلن یکی از خوانندگانی است که کار هنری خود را چند ماه پیش از انقلاب با بابک افشار آهنگساز و تنظیمکننده معروف ایرانی آغاز کرد و در این فرصت ۴ ترانه خواند که همگی در نمایشها اجرا شدند.[۲] او در سال ۱۳۶۴ به آلمان رفت و فعالیتش را با سازماندهی کنسرتها و اجراهای زنده در شهرهای مختلف آلمان به همراه دیگر خوانندگان مشهور ایرانی دوباره آغاز کرد.[۲] هلن تا به امروز ۸ آلبوم در زمینه موسیقی پاپ منتشر کردهاست. وی میتواند به زبانهای فارسی، ارمنی، انگلیسی، اسپانیایی و عربی بخواند. هلن در سال ۱۳۷۴ به آمریکا رفت و خوانندگی را به صورت حرفهای ادامه داد.[۲] نخستین آلبوم وی هلن (Helen) نام داشت که به زبان ارمنی اجرا شده بود.[۲] هلن از شاگردان هنرستان موسیقی ملی در ایران، کار خود را با نواختن پیانو و خواندن اپرا شروع کرد.[۳] وی ضمن یک اقامت چندساله در آلمان، از کنسرواتوار موزیک هایدلبرگ نیز در رشته موسیقی و اپرا، فارغالتحصیل شد.[۴] زندگی خصوصی هلن و همسرش واهان، در سفری به ترکیه در سال ۲۰۱۵، به دلیل سکته مغزی ناگهانی واهان و فلج شدن او، از ادامه سفر و برنامه بازماندند و هلن همسرش را با هواپیما به ایالات متحده آمریکا برد تا وی را تحت درمان قرار دهد.[۵][۶] آثار در لس آنجلس، هلن که به بیش از هفت زبان زنده دنیا آواز میخواند، به موسیقی پاپ روی آورد و در این مدت چهار سیدی به زبان فارسی و یک سیدی به زبان آلمانی تهیه کردهاست.[۴] آخرین سیدی هلن، نگاه تو نام دارد، با مجموعه ای از تنظیمهایی از آندرانیک، اشعاری از شهریار قنبری، زویا زاکاریان، مریم قاضی و هم صدایی مارتیک.[۴] بعد از فوت مهستی در سال ۱۳۸۶، وی جز ۴ خواننده خانم ایرانی که بود که به همراه سپیده، هنگامه و لیلا فروهر، به درخواست شبکه طبش، برای ساخت آهنگی برای یادبود مهستی دعوت شد.[۷][۸] هلن قبل از انقلاب ۱۳۵۷ تنها در یک فیلم سینمایی به نام صمد دربدر میشود به همراه پرویز صیاد بازی کرد و به علت وقوع انقلاب موفق به ادامه کار بازیگری نشد. مقدمه و اوایل زندگی: داریوش اقبالی (زادهٔ ۱۵ بهمن ۱۳۲۹ تهران) معروف به داریوش، خواننده، بازیگر و فعال اجتماعی ایرانی است، که در زمینه موسیقی راک و پاپ ایرانی فعالیت میکند. جنس صدای وی باس است. داریوش عضو سازمان عفو بینالملل است. کودکی و جوانی دوران کودکی او در کرج و میانه گذشت. پدرش محمود اقبالی، از ملاکان شهرستان میانه بود. اولین بار در سن ۹ سالگی، در جشنی در مدرسهاش در شهرآرا به روی صحنه رفت. دوران دبیرستان را در دبیرستانهایی همچون فارابی، کرج، رازی و دبیرستان آزادگان تهرانپارس گذراند و در مراسم و همایشها، به اجرای برنامههای هنری میپرداخت. وی در سال ۱۳۴۹ با حسن خیاطباشی آشنا شد و همین آشنایی موجب ورود رسمی داریوش به موسیقی حرفهای شد. در همین سال، او در سن ۱۹ سالگی با ترانهٔ به من نگو دوست دارم با آهنگسازی درویش مصطفی جاویدان، به شهرت رسید. نخستین ترانه مستقل او بنام نبسته پیمان با شعری از علی گزرسز (رها) و موسیقی خودش است. پیش از انقلاب داریوش در دوران پهلوی و به علت خواندن آهنگهای سیاسی مانند جنگل، بنبست، بوی گندم، علی کنکوری و گل بارون زده، مدتی زندانی شد. وی در نظرسنجی مجله جوانان در سال ۱۳۵۶ به عنوان محبوبترین خواننده ایران برگزیده میشود. داریوش همکاری با شماری از چهرههای سرشناس موسیقی پاپ ایران مانند منوچهر چشم آذر، بابک افشار، آندرانیک آساطوریان و صادق نوجوکی را نیز در کارنامه خود دارد. ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری، احمد شاملو و اردلان سرفراز نیز از جمله مشهورترین ترانهسرایانی هستند که در این دوره با داریوش همکاری داشتهاند. همچنین دوران همکاری داریوش، بابک بیات و ایرج جنتی عطایی به دوران طلایی موسیقی پاپ ایران معروف است. پس از انقلاب پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، داریوش که پیش از آن برای معالجه صورت خود به لندن سفر کرده بود، دیگر به ایران بازنگشت. وی مانند اغلب خوانندگان پاپ ایرانی، پس از انقلاب ۱۳۵۷ فعالیت خود را در خارج از کشور آغاز نمود. داریوش در وبلاگ شخصی خود، دلیل خروج از ایران را چنین بیان کرده: پس از انقلاب ۱۳۵۷ و به دنبال کشتار، خونریزی و خفقان حاکم بر سرزمینم، مجبور به ترک وطن شدم. از آن زمان تا حال، در سفری بیانتها، میکوشم در کنار هموطنانم سرود ایرانی آزاد را همصدا شوم. او در طول سالهایی که بیرون از ایران بوده، همواره از پناهجویان ایرانی حمایت کردهاست و در تظاهرات حمایت از این افراد فعال بودهاست. وی همچنین با تشکیل بنیادهایی چون آینه، به حمایت از مبتلایان به اعتیاد برخاستهاست. استفاده از ترانهها و اشعار افرادی نظیر اردلان سرفراز، ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری، سیمین بهبهانی، مینا جلالی، هما میر افشار، زویا زاکاریان و بزرگانی چون مولانا و حافظ شیرازی، پرداختن به موسیقی اجتماعی، خواندن ترانههایی که بار اعتراضی نسبت به وضعیت اجتماعی و سیاسی ایران، از جمله فقر، آزادی و اعتیاد را دارد و نیز برخورداری از صدایی خاص، او را به یکی از پرطرفدارترین و محبوبترین خوانندگان ایرانی تبدیل نمودهاست. یکی از کارهای بزرگ و شاخصی که او در طی مدت همکاری با عبدی یمینی به انجام رساند، بازسازی مجدد برخی از آهنگهای دههٔ ۱۳۵۰ بود که با صدای داریوش خوانده شده بود. موسیقی وی در نزد عموم مردم و فعالان اجتماعی در ایران و کشورهای اروپایی و عربی، دارای محبوبیت بیشماری است. داریوش در دوران پهلوی و به علت خواندن آهنگهای سیاسی مانند جنگل، بنبست، بوی گندم، علی کنکوری و گل بارون زده، چندین بار دستگیر و زندانی شد. اولین بار او بنا به گفته ثابتی با دستور شاه دستگیر و پس از دستگیری به مدت ۶ ماه در انفرادی نگهداری و پس از ۹ ماه حبس آزاد میشود.[۶] [۷]او مجموعاً به مدت ۲۶ ماه در دوران سلطنت محمدرضا پهلوی زندانی بود. داریوش پس از سالها اعتیاد، در سال ۲۰۰۰ (۷۹–۱۳۷۸) سرانجام تصمیم به ترک اعتیاد گرفت. ترانهٔ معجزه خاموش اشارهای به همین نقطهٔ عطف در زندگی اوست. اولین برنامه رسمی داریوش به نام آینه در رادیو AFN بود و در سال ۲۰۰۳ سایت بهبودی را که اولین وبگاه ایرانی برای کمک به معتادان و خانوادهها بود، راهاندازی کرد و سپس با همکاری دو پزشک، بنیادی به نام آینه را تأسیس نمود تا به یاری معتادان برود. گفته میشود از زمان تأسیس این بنیاد تاکنون نزدیک به ۴۰ هزار نفر ترک اعتیاد کردهاند. بعد از رادیو او تصمیم به گسترش کار خود میگیرد و برنامه آینه را در تلویزیونهای ۲۴ ساعته ادامه میدهد، او همچنین در همایشها و کنفرانسهای متعدد ترک اعتیاد، شرکت کردهاست. بنیاد آینه بنیاد آینه، با هدف یاریرسانی به معتادان، بیشتر با کمک افرادی که خود زمانی معتاد بودهاند، فعالیت میکند. این بنیاد به همت داریوش اقبالی، تأسیس شد. این بنیاد یک پایگاه اینترنتی دارد که به بخشهای مختلف تقسیم شدهاست. در این پایگاه برنامههای رادیویی و تلویزیونی نیز تهیه و پخش میشود. علاوه بر این، بنیاد آینه سمینارهای مختلفی را نیز جهت پرداختن به مسائل اعتیاد، معتادان و خانوادههای آنها برگزار میکند. بشردوستی داریوش عضو سازمان عفو بینالملل است. وی به جز اهمیت به ترک اعتیاد و رهایی به مسائل اجتماعی، پناهجویان ایرانی، گروههای جوامع اقلیت و کودکان کار نیز توجه دارد. وی در سالهای اخیر با کمک دانشجویان کمپین حمایت از این افراد را تأسیس نمود. محسن ابراهیمزاده (زادهٔ ۱۷ شهریور ۱۳۶۶ در تربت حیدریه) خواننده، آهنگساز و ترانهسرای سبک پاپ اهل ایران است . او از سال ١٣٨٠ و در سن ١۴ سالگی شروع به قرائت قرآن کرد و به تدریج وارد عرصه موسیقی شد. محسن ابراهیمزاده اولین کنسرت خود را در شهریور ۱۳۹۴ در شهر کرج برگزار کرد. دومین کنسرت وی در تهران در سال ۱۳۹۶ بود. در سال ۱۳۹۷ محسن ابراهیمزاده خواننده رسمی فینال لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۸ بین تیمهای پرسپولیس و کاشیما آنتلرز در ورزشگاه آزادی شد. از معروفترین ترانههای وی میتوان به شب گردی، برداشت رفت، دونه دونه، گل پونه، عاشق شدن و غلاف اشاره کرد. سال انتشار نام آهنگ ترانهسرا تنظیمکننده ۱۳۹۳ بوی عید (ورژن جدید) جواد سمنگانی محسن ابراهیمزاده ۱۳۹۳ ممنوع مجید صالحی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۳ دوست دارم مجید صالحی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۳ بیاندازه محسن ابراهیمزاده علی تنجیده ۱۳۹۳ خواهش مجید صالحی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۳ نگو نه مجید صالحی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۳ بی وفا مجید صالحی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۳ تنهایی مجید صالحی اشکان آریا و رامین آریا ۱۳۹۳ کی میدونه مجید صالحی امین کاوه ۱۳۹۴ برگرد محسن ابراهیمزاده مصطفی مؤمنی ۱۳۹۴ هواخواه توأم محسن ابراهیمزاده مصطفی مؤمنی ۱۳۹۴ منو دلتنگی مجید صالحی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۴ خداحافظ مجید صالحی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۴ بندر مجید صالحی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۴ حق داری مجید صالحی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۴ آروم آروم محسن ابراهیمزاده مصطفی مؤمنی ۱۳۹۴ میدونی مجید صالحی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۴ هفتاد و دو سردار مجید صالحی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۴ شاه منی مجید صالحی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۴ عشق سر راهی علیرضا مرتضیقلی مصطفی مؤمنی ۱۳۹۴ عشق من مهرزاد امیرخانی میلاد ترابی ۱۳۹۴ نیستی محسن ابراهیمزاده مصطفی مؤمنی ۱۳۹۴ بارون علیرضا مرتضیقلی بررسی اجمالی شبنم سورایا متولد چهاردهم اکتبر سال 1981 در کولیب ، تاجیکستان ، خواننده محبوب تاجیک است که شهرتش از سال 2006 به طور چشمگیری افزایش یافته است که یکی از آهنگهای او در تاجیکستان رتبه 1 را کسب کرد. به دنبال این موفقیت ، شبنم به ستارگان بین المللی رسید و اکنون در بین طرفداران موسیقی فارسی زبان در سراسر جهان به خوبی شناخته شده است. از همه مهمتر این است که او در بین افغان ها محبوب است زیرا او نسخه های بسیاری از ترانه های معروف افغان را از جمله یااری سبزینا ، تا تورا Didam ، Sheeshta Baasham (فرهاد داریا) و Bacha افغان (امیر جان صبوری) انجام داده است. شبنم در گذشته با تعدادی از هنرمندان بین المللی همکاری داشته است. ضربه اخیر او با نجیم نوابی ، مازا متا ، و همچنین دوبله او با جاوید شریف در ترانه "ایه خودا" باعث شده است که او را در بین افغان ها مشهور تر کند. در سال 2006 ، وی در کنسرت سوپر استار ایرانی ، لیلا فروهر در تاجیکستان شرکت کرد ، همچنین در کنسرت اخیر تاجیکستان به فرهاد دریا پیوست. علاوه بر این ، شبنم با خواننده های تاجیک از جمله بهروم ، سهروبی ، پرووینا ، جونیبک و دیگران نیز دونفره کرده است. در سال 2007 ، شبنم به عنوان سفیر حسن نیت برای تاجیکستان معرفی شد و به افزایش آگاهی در مورد ایدز کمک کرد. مادر او به نام ثریا قاسموا و خواهر وی فرزانه خورشید نیز از خوانندگان شناختهشده در تاجیکستان هستند. همسر وی خالد ظاهر میباشد و آنها یک فرزند به نام شریفه ماه دارند حامد ذاکری ملقب به حامد هاکان (زاده ۱۷ مرداد ۱۳۶۲ در شهرری، درگذشته ۱۲ مهر ۱۳۹۶ در تهران) معروف به دی جی حامد هاکان خواننده، آهنگساز، ترانهسرا و تنظیمکننده سبک پاپ اهل ایران بود. حامد هاکان در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد و از سن ۶ سالگی خواندن را با اشعار مذهبی شروع کرد و بیشتر به سبک سنتی مشغول بود، اما در ۱۶ یا ۱۷ سالگی به موسیقی پاپ روی آورد. پدر وی محمدعلی ذاکری از روحانیون شهرری است. حامد هاکان در عصر چهارشنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۶ در سن ۳۴ سالگی بر اثر ایست قلبی ناشی از سرطان ریه که موجب عارضه قلبی شده بود درگذشت. پیکر وی در روز جمعه ۱۴ مهر ۱۳۹۶ در قطعهٔ ۳۰۰، ردیف ۶۶، شماره ۱۴۰ بهشت زهرا دفن شد. حامد هاکان در تابستان سال ۱۳۸۳ اولین آلبوم خود را با نام قاتل حرفهای با ۱۲ تراک به صورت اینترنتی منتشر کرد. او با این آلبوم به عنوان یکی از سیاهخوانان موسیقی پاپ معرفی شد و بعد از آن به دنبال موسیقی الکترونیکی و سازهای مربوط به آن رفت و یکی از اولین کسانی بود که از DJ در موسیقیاش استفاده کرد. هاکان بعد از آلبوم «قاتل حرفهای» از طریق یکی از دوستان با محسن چاوشی آشنا شد و در آلبوم خودکشی ممنوع محسن چاوشی به عنوان خواننده میهمان حاضر بود. او علاوه بر آهنگهای خود در بعضی از قطعات محسن چاوشی از جمله «خودکشی ممنوع»، «سهشنبهها» و «تهمت» نیز وکال معرفی ابتدایی تراک را انجام داده است. فرشته زمینی (۱۳۹۸) فرشته زمینی عنوان اولین و آخرین آلبوم رسمی حامد هاکان است که با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد در صبح روز سهشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۸، دو سال پس از فوت او از سوی موسسه صوت «آوای هنر» روانه بازار موسیقی شد. این آلبوم شامل ده قطعه از محبوبترین آثار هاکان میباشد که تعدادی از آنها در گذشته با تنظیمهای متفاوت منتشر شده بود. |